Verko: Fidio aŭ la arto de skulptado, Skulptaĵ-kaheloj el la Sonorilturo de Giotto

Description

“Skulptarto estas, el ĉiuj artoj kiujn koncernas desegnado, sepfoje supera, ĉar skulptita statuo devas prezentiĝi per ok vidaĵoj, kaj ĉiuj devas esti samkvalitaj”, Benvenuto Cellini.

“Fidia o l’arte della scultura” (Fidio aŭ pri skulptarto) estas la objekto de tiu bildplato realigita de Andrea Pisano kaj liaj helpantoj ĉirkaŭ la duono de la dekkvara jarcento por la sonorilturo de Giotto en Florenco, sonorilturo de la katedralo Santa Maria del Fiore. Ĉe Muzeo Homero oni konservas realdimensian kopion el alabastra gipso longan proks. 44 centimetrojn; la marmora originalo troviĝas en la Muzeo de la Katedralo de Florenco; fakte, ĉiujn skulptajn ornamaĵojn de la sonorilturo oni anstataŭigis konservocele per kopioj.

La sesangula bildplato troviĝis en la unua ordo (norda flanko) de la sonorilturo, dediĉita al prezento de metioj. La centron de la bildo okupas laboranta skulptisto: li prezentiĝas dekstraprofile, sidanta, dum antaŭenklinite li skulptas statuon.

Skulptarto estas identigita al Fidio, plej supera skulptisto de klasika antikveco kaj aktiva ĉe la plej gravaj temploj de Helenujo ĉirkaŭ 400 a.K. La viro, kun barbo kaj hararo tre densaj kaj palpe bone percepteblaj, surhavas longan tunikon. La vestaĵo per siaj faldoj estigas movon kaj difinas kruron de la figuro.
Fidio, kun martelo en la dekstra mano kaj ĉizilo en la maldekstra, estas difinanta nudan korpon, eble atleton, kun ŭnu brako levita kaj la alia fleksita ĉe la ventro.
Sub la statuo troviĝas stablo kun la metiaj laboriloj. La fono de la sceno, glata kaj nedifinita, elstarigas sur la unua plano la figuron de la skulptisto, tiel palpe bone perceptebla.

La konstruado de la sonorilturo de Santa Maria del Fiore en Florenco, komencita de Giotto en 1334, estis granda novaĵo. Temas pri impona turo kvadratbaza samtempe eleganta kaj svelta: ĝi altas 84,70 m kaj larĝas proks. 15 m; ĝin tegas marmoroj blankaj, ruĝaj kaj verdaj kiel tiuj ornamantaj la katedralon. Arkitekturo en florencgotika stilo kun riĉa skulpta dekoracio.
La unuan ordon plibeligas 26 sesangulaj marmoraj bildplatoj skulptitaj reliefe. Bildrakonto pri la homa progreso tra artoj kaj sciencoj: ekde la unuaj aktivadoj pro naturaj bezonoj (okcidenta flanko), tra la prezento de metioj naskitaj de civiliziĝo (suda flanko), ĝis aktivadoj artaj (orienta flanko) kaj intelektaj (norda flanko).
La ciklo prezentas la temon de laboro kiel krean esprimiĝon de la libera homo Kaj spegulas ĝian kulturan kuntekston: urbon florantan ĝuste en la dekkvara jarcento danke al la urbaj aktivadoj produktaj kaj intelektaj. La homo do realiĝas per laboro, fundamento de la florenca grandeco, sed ankaŭ de kristana konstruaĵo, kiu leviĝas direkte al la ĉielo kaj do direkte al Dio.